«بازجوي بند ٢٠٩»! محسن آرمين، هفته هاست كه در گيرودار «اتهامي» واقع شده است است كه سعي مي كند او را به عنوان «بازجو» معرفي كند؛ عنواني كه در پي سلسله گفت وگوهاي
دعواي سازماني
عبارات مهم : سياسي
از چپ به راست
دعواي سازماني
«بازجوي بند ٢٠٩»! محسن آرمين، هفته هاست كه در گيرودار «اتهامي» واقع شده است است كه سعي مي كند او را به عنوان «بازجو» معرفي كند؛ عنواني كه در پي سلسله گفت وگوهاي «تسنيم» با نشانه واكاوي فعاليت هاي سياسي دهه ٦٠ برآمد، از سوي دو عضو اوليه شرکت مجاهدين انقلاب اسلامي مطرح شد كه در همان سال هاي نخست بعد از شكل گيري اين سازمان، راه خود را از سايرين جدا كرده بودند.
اكبر براتي و سردار نجات، با مرور سال هاي فعاليت خود در سازمان، مطالبي را در مورد برخي اعضاي آن و از جمله شخص محسن آرمين مطرح كرده و عنوان بازجو را به او داده هست. براتي كه عضويت گروه توحيدي صف در دهه ٥٠ و شرکت مجاهدين انقلاب را در سال هاي منتهي به انقلاب در كارنامه دارد، در گفت وگويي اعلام كرد: «امثال آرمين بعدها جذب بهزاد نبوي شدند و آن پيشينه بدشان باعث شد تا وقتي به طور مثال به عنوان بازجو گزینش شوند، فكر كنند كه اصول بازجويي همان اصولي است كه ساواك در رژيم سابق پياده كرده و بايد با شديدترين واکنش‌ها با متهمان برخورد كنند و بي محابا از قدرت استفاده كردند».
«بازجوي بند ٢٠٩»! محسن آرمين، هفته هاست كه در گيرودار «اتهامي» واقع شده است است كه سعي مي كند او را به عنوان «بازجو» معرفي كند؛ عنواني كه در پي سلسله گفت وگوهاي
با اين صحبت هاي براتي، محسن آرمين سكوت را جايز ندانست و در پاسخ به او گفت: «اولا آقايان صادق نوروزي، قدياني و عرب سرخي هيچگاه بازجو نبودند. آقايان نوروزي و قدياني (افرادي كه براتي نام ارزش را در كنار آرمين به عنوان بازجو ذكر كرد) هيچگاه عضو سپاه يا وزارت اطلاعات يا دادستاني انقلاب نبودند كه كسي را بازجويي كرده باشند. آقاي عرب البته عضو سپاه بود ولی مسوول گزينش در واحد اطلاعات سپاه بود و شغل ايشان هيچ ربطي به متهمان و بازجويي از ايشان نداشت. اين حقيقتي نيست كه آقاي براتي از آن بي اطلاع باشد و متاسفانه چاره اي نداريم جز اينكه بگوييم آقاي براتي آگاهانه و صريحا دروغ مي گويد.»
هرچند محسن آرمين در پاسخ به اكبر براتي در مقام دفاع از خود و ديگر ياران عضو شرکت مجاهدين برآمد ولی در گفت وگوي ديگر تسنيم باز هم با صفت «بازجو» روبه رو شد. اين بار سردار نجات جانشين شرکت اطلاعات سپاه كه در برابر پرسش تسنيم راجع به بازجو بودن يا نبودن آرمين در زندان اوين قرار گرفت، عنوان كرد: «اولا اينكه كسي كه در بند ٢٠٩ بوده افتخار است چراكه با گروهكي ها و تروريست ها برخورد كرده هست. اگر كسي امروز آن را انكار مي كند، مي خواهد بگويد من مخالف برخورد با منافقين بودم! البته ما خوشحال مي شويم كه امثال ايشان كه كمكي به انقلاب نكردند، صف خود را از انقلابيون جدا كنند ليكن بر خلاف ادعاي ايشان اتفاقا ايشان جزو بازجوهاي بند ٢٠٩ بودند حالا اگر پشيمان شده است اند مربوط به خودشان است.»
با گذشت دو روز از اين اظهارات، محسن آرمين در پاسخ به مباحثي كه پيرامون بازجو بودن او مطرح شد، جوابيه اي را در اختيار روزنامه اعتماد قرار داد. پيش از ورود به متن پاسخ محسن آرمين به بیانات جانشين شرکت اطلاعات سپاه، مورد نیاز مي دانيم كه تاكيد كنيم روزنامه اعتماد بدون هيچ گونه اظهارنظر و تحليلي در اين خصوص بر مبناي وظيفه حرفه اي خويش، اقدام به انتشار جوابيه كرده هست. كمااينكه روزنامه در انتشار بیانات سردار نجات هم به وظيفه خود عمل كرد… در روزهاي آينده نيز اگر آن مقام محترم نظامي، واكنشي نسبت به اين بیانات داشته باشد، عين متن جوابيه را منتشر خواهيم كرد.
دعواي سازماني
بسم الله الرحمن الرحيم
جناب آقاي سردار حسين زيبايي نژاد (نجات)
سلام عليكم
مصاحبه سياسي مورخه ۸ آبان ۹۶ شما را با خبرگزاري تسنيم و مطالبي كه راجع به من گفتيد، خواندم. ابتدا قصد تصديع نداشتم ولی به دلايلي كه خواهم گفت قلمي كردن اين پاسخ را ضروري يافتم. واقعيت اين است كه موج حملات تبليغاتي عليه اينجانب از چند ماه پيش شروع شد. ابتدا فردي با سابقه نفاق كه بعد از طي دوران محكوميت در سال هاي ۶۰ اكنون در خارج از كشور به سر مي برد و وظيفه حمله توامان به شرکت مجاهدين خلق و اصلاح طلبان را برعهده دارد در مطلبي عليه مرحوم آقاي رفسنجاني بي مناسبت مرا به عنوان اصلاح طلبي كه در سال هاي ۶۰ جزو مسولين زندان اوين و وزارت اطلاعات بودم متهم به شكنجه كرد.
«بازجوي بند ٢٠٩»! محسن آرمين، هفته هاست كه در گيرودار «اتهامي» واقع شده است است كه سعي مي كند او را به عنوان «بازجو» معرفي كند؛ عنواني كه در پي سلسله گفت وگوهاي
هرچند گزینش من از ميان همه اصلاح طلبان خيلي عجيب بود ولی سخن آن فرد را حمل بر كينه هاي فروخفته كردم. يكي دو ماه بعد خبرگزاري تسنيم […] عين همان اتهامات را متوجه من كرد. اين بار نيز حمل بر صحت كردم كه شايد اقدامي فردي است و نه سناريويي طراحي شده. تا اينكه ماه گذشته همين خبر گزاري از سرداري بي ستاره و البته غير مستعفي كه هيچگاه در عرصه رسانه اي و خبري حضوري نداشته مصاحبه اي منتشر كرد و از زبان او مرا متهم كرد كه در دهه شصت شكنجه گري خشن بودم. بعد از آن نيز مصاحبه ها و ميزگردهاي ديگري از اين دست از سوي خبرگزاري تسنيم منتشر شد.
نكته مشترك در تمام اين موارد اين است كه خبرنگار اين خبر گزاري در ضمن مباحث ديگر بي مناسبت راجع به بازجو بودن آرمين مي پرسد و از مصاحبه شونده تاييد مي گيرد و همين تاييد را تيتر مي كند. به اين ترتيب دريافتم بیانات آن فرد در خارج كشور چندان هم اتفاقي نبوده هست. اين بار هم ظاهرا نوبت به سردار باستاره اي چون شما رسيده كه در اين سناريو ايفاي نقش كنيد. قبلا به دوستانتان در خبرگزاري تسنيم تذكر دادم كه اولا اين شيوه تبليغ صريح و مستقيم كه به سبك تبليغات روسي بسيار شبيه است اثر عكس دارد. حداقل اندكي براي مخاطب شعور قائل باشيد و حرفه اي تر عمل كنيد. ثانيا اتهام شكنجه در سال هاي شصت در زندان بيش از آنكه صورت مرا خدشه دار كند تاييد تمام ادعاهاي مخالفان جمهوري اسلامي هست. […] در واقع دوستان خبرگزاري تسنيم چنان گرفتار باندبازي هاي سياسي و كينه توزي عليه رقيب شده است اند كه نمي فهمند برشاخ نشسته و بن مي برند. براي اثبات شكنجه در زندان هاي جمهوري اسلامي چه بهانه اي بهتر از خبر خبرگزاري منسوب به سپاه پاسداران كه به صراحت مي گويد پرسنل سپاه در آن سال ها مرتكب چنين فجايعي مي شدند؟
دعواي سازماني
جناب سردار زيبايي نژاد
حتما از من كه عمري را در فعاليت سياسي گذرانده ام انتظار نداريد كه باور كنم اين موج تبليغات هماهنگ عليه اينجانب از خارج تا داخل كشور اتفاقي يا اقدامي ناشي از كينه ها و دشمني هاي شخصي هست. در عين حال براي من روشن نيست نشانه از اين سناريو چيست.
اگر نشانه يك حركت سياسي و مقصود تخريب اصلاح طلبان باشد حداقل يك چيز مشخص مي شود و آن اينكه شما و دوستان تان در خبرگزاري تسنيم بر خلاف آن چه تظاهر مي كنيد، باور داريد كه دادن نسبت بازجويي به كسي موجب كاهش مقبوليت او در جامعه مي شود، زيرا اگر آنگونه كه اظهار كرديد بازجويي از منافقين را افتخار مي دانستيد خبرگزاري تسنيم اين همه اصرار نمي كرد كه يك فتنه گر چنين سوابق درخشاني در كارنامه خود دارد!!! من خوشحالم از اينكه دست شما عليه ما اصلاح طلبان آنقدر خالي است كه براي تخريب ما ناگزير از توسل به چنين مسائلي مي شويد. در قوانين كشور و نيز فقه اسلامي كسي كه قدرت تشخيص مصالح خود را ندارد محجور ناميده مي شود و من فكر مي كنم كساني كه در عرصه سياسي به گونه اي عمل مي كنند كه مصلحت نظام و كشور كه هيچ مصلحت خود را نيز تشخيص نمي دهند شايسته عنوان محجوريت سياسي هستند.
درباره اهداف اين حركت تبليغاتي زشت حدس ديگري هم مي توان زد. آيا با اين زمينه سازي هاي تبليغاتي قرار است اتفاق تازه اي براي بنده بيفتد؟ […] هرچه باشد شما به عنوان مقام بلندپايه شرکت اطلاعات سپاه بهتر مي دانيد. هرچه باشد مهم نيست. مهم ورود شما به عنوان سردار بلندپايه سپاه و عضو شرکت اطلاعات سپاه به اين بازي است كه مي تواند پيامي ضمني براي من باشد كه اگر سكوت كنم حمل بر پذيرش همه اكاذيب دوستان شما مي شود و اگر پاسخي بدهم بايد منتظر عواقبش هم باشم. ولی شما و دوستان تان كه در طول اين چهار دهه بارها و بارها ما را به انواع محدوديت ها و محروميت ها آزموده ايد، مي دانيد اگر قرار بود سكوت و كرنش كنيم بايد پيش از اينها چنين مي كرديم. لذا براي اينكه دچار چنين سوءتفاهمي نشويد با وجود خواست شخصي كه ترجيح مي دهم از اين قيل و قال ها دوري كنم و همچنان به فعاليت هاي پژوهشي مشغول باشم[…] قلمي كردن اين وجيزه را ضروري يافتم.
شما گزارشي يكجانبه و خدشه دار از داستان اختلافات شرکت مجاهدين انقلاب اسلامي در دهه شصت داده ايد ولی ضرورتي نمي بينم به بخش هايي از آن ماجرا كه آگاهانه از بین بردن يا تحريف كرده ايد، بپردازم زيرا در طول اين سال ها راجع به آن ماجرا بارها و بارها صحبت شده است و گفتني ها گفته شده است هست. مضافا به اينكه مرحوم آقاي راستي امروز در بين ما نيست و از باب «اذكروا موتاكم بالخير» براي ايشان از درگاه خداوند طلب مغفرت و علو درجات دارم و شخصا تمايلي ندارم به مواردي اشاره كنم كه تعريضي به آن مرحوم تلقي شود. همچنين علی رغم شما نمي توانم حقيقت را فداي منافع سياسي كنم و راجع به ايشان سخني به خلاف بر زبان برانم. براي شما خيلي راحت است تا زماني كه آقاي راستي با ديدگاه تان همراه بود از او تجليل مي كرديد وقتي منتقد شد حالا مي فرماييد سكته كرده بود و نمي توانست صحبت كند و مشاعرش را از دست داده بود.
شما حتما براي اين رفتارها حجت شرعي داريد ولی من با اين فقه و شرع بيگانه ام. من در صحبتم راجع به مرحوم آقاي راستي كوشيدم حتي آنجا كه بدترين واکنش‌ها را با دوستانم در شرکت داشت حرمت ايشان را حفظ كنم و منصفانه بگويم علت اين واکنش‌ها ذهنيت منفي اي بود كه مخالفان ما در شرکت براي ايشان ايجاد كرده بودند. شما اين سخن را به شدت تكذيب كرده ايد و گفته ايد آقاي راستي هرچه عليه دوستان آرمين كرد به ابتكار شخصي خود كرد.
جناب سردار زيبايي نژاد ملاقات ها و ديدارهاي خصوصي و پنهاني شما و دوستان تان در آن وقت با ايشان و گزارش عليه ما چيزي نيست كه قابل كتمان باشد. براي اينكه نقش خود را در اين آشفته سازي به ياد آوريد از شما مي پرسم آيا شما و دوستان تان نبوديد كه در آن وقت از آقاي راستي عليه ما استفتا مي كرديد و فتوا مي گرفتيد و در تابلوي اعلانات شرکت راه اندازی مي كرديد كه سلام كردن به ما شرعا جايز نيست؟ آيا فراموش كرده ايد از ايشان فتوا مي گرفتيد كه به اينها زن ندهيد و… ؟ آيا شما نبوديد كه با خدشه دار كردن ذهن ايشان نسبت به ما از ايشان اجازه گرفتيد حقوق ماهانه ما را كه تمام وقت در شرکت مشغول كار بوديم و تنها درآمد ما براي زندگي كردن بود، قطع كنيد و ما براي گذران زندگي ناگزير از مسافركشي شديم؟ آيا فقيه وارسته اي مانند آقاي راستي صرفا به خاطر نظر ما راجع به حدود اختيارات ايشان در شرکت يا به عنوان نمونه موافقت ما با بند ج و طرح اصلاحات ارضي مصوب شوراي انقلاب چنين فتواهايي صادر مي كرد يا به اين علت كه شما از ما در ذهن ايشان غول ساخته بوديد؟
افاضه فرموده ايد «شخصي مانند آرمين هيچگاه تفكراتش از شريعتي و جريان روشنفكري ليبرال فاصله نگرفت. البته عقيده خود را خيلي اصلاح كرد. به عنوان نمونه خيلي از مباني فكري و مطالعاتي شهيد مطهري را پذيرفته بود ولي اعتقاد من راجع به اين گروه از اعضا اين است كه اينها نتوانستند از مباني روشنفكري ليبرالي فاصله بگيرند. همان طور كه ايراد مجاهدين خلق اين بود كه خود را مفسر قرآن مي دانستند و خودشان را فقيه مي دانستند.» من نمي دانم چه نسبتي ميان تفكرات شريعتي و مطهري با روشنفكري ليبرال و ميان اين دو با افكار مجاهدين خلق وجود دارد. آيا انگيزه ها و خصومت هاي سياسي جنابعالي بايد اينقدر شديد باشد كه اينچنين نامربوط و بي مبنا سخن بگويد؟ به شما توصيه مي كنم دركنار مشغله هاي امنيتي كه داريد كمي مطالعه كنيد تا حداقل اصطلاحاتي نظير ليبراليسم و سوسياليسم را در جاي درست به كار ببريد. البته اينكه فرموده ايد من با پذيرش ديدگاه هاي مرحوم شهيد مطهري تاحدودي اصلاح شدم و اين البته جاي تشكر دارد.
با شما همراه مي شوم كه مباني فكري مرحوم مطهري شاخص راست كيشي و صحت عقيده هست، ولی آيا شما واقعا مباني فكري مطهري را قبول داريد؟ آيا مورد نیاز است به خاطرتان بياورم كه وقتي در شرکت كتابي راجع به مطهري نوشتم و به آراي اقتصادي او اشاره كردم شما و دوستان تان خواهان از بین بردن اين بخش از كتاب شديد و اعتقاد بوديد كه مطهري به خاطر بيرون آمدن از حوزه و ارتباط با دانشگاه از روشنفكران تاثير پذيرفته و دچار شذوذات فكري شده است است؟ آيا مورد نیاز است به خاطرتان بياورم كه شما مرحوم بهشتي را داراي ديدگاه هاي التقاطي مي دانستيد و او را به زاويه داشتن از خط اسلام اصيل متهم مي كرديد؟ چه كسي طرفدار ليبراليسم اقتصادي بود؟ آيا مورد نیاز است به خاطرتان بياورم كه شما تنها تفاوت ميان اقتصاد اسلامي با اقتصاد ليبرال را انحصار مي دانستيد كه اسلام با آن مخالف است و اعتقاد بوديد اقتصاد اسلامي با اقتصاد ليبرال هيچ تفاوتي ندارد بلكه پيشرفته تر از آن است؟ آيا مورد نیاز است به خاطر شريف تان بياورم كه عقايد اقتصادي شما مايه خنده و شوخي در شرکت شده است بود كه با شيطان بزرگ حداقل در اقتصاد وحدت نظر كامل داريم؟
فرموده ايد: «شما وقتي هفته نامه «عصر ما» (ارگان شرکت منحله مجاهدين انقلاب) را از وقت تاسيس در سال ٧١ تا وقت بسته شدنش مي خوانيد به راحتي درك مي كنيد كه محتواي اصلي آن مباني ليبرال دموكراسي و عدم اعتقاد به ولايت فقيه و عدم اعتقاد به حكومت ديني هست. دقيقا مشكلي كه ما با حزب مشاركت داشتيم در همين مباني بود.
حزب مشاركت دقيقا مشابه با شرکت مجاهدين انقلاب اسلامي مباني ولايت فقيه را قبول نداشت. ما حرف مان با آنها اين نيست كه آقاي راستي را قبول نداشتند كه نداشتند؛ مشكل ما با آنها اين است كه اينها مباني امام و حوزه را قبول نداشتند.» راجع به اينكه محتواي هفته نامه عصر ما منطبق با ديدگاه هاي ليبرال دموكراسي بوده يا خير سخني نمي گويم. عصرما در ميان فعالان سياسي كشور نشريه ناشناخته اي نيست و نقش و تاثير آن هم در تحولات دهه هفتاد چيزي نيست كه با بیانات شما خدشه دار شود. بنابراين در دفاع از آن حرفي جز اين ندارم كه به شما توصيه كنم كمي مطالعه كنيد تا تفاوت دفاع از حقوق و آزادي هاي اساسي، آزادي انتخابات، حقوق شهروندي را با ليبرال دموكراسي بفهميد و اين واژه ها را در جاي درست به كار ببريد.
اما يك نكته را نمي توانم ناديده بگيرم. اين «ما» كه مي گوييد «با شرکت و حزب مشاركت مشكل» داشتيد كيست؟ شماي سپاه يا شما و دوستان حزبي و سياسي تان؟ شما مگر يك سردار نظامي نيستيد؟ مگر به حكم قانون از دخالت در حوزه احزاب و مسابقه هاي حزبي منع نشده ايد؟ چطور با يك حزب رسمي و قانوني مشكل داشتيد و داريد؟ به شما چه مربوط كه با مواضع يك حزب قانوني مشكل داشته باشيد؟ يك نهاد نظامي فراجناحي آیا بايد با برخي احزاب سياسي قانوني و رسمي احساس دشمني و مخالفت و با برخي ديگر احساس دوستي و قرابت داشته باشد؟ شما قائم مقام شرکت اطلاعات سپاه هستيد دستور دستگيري مي دهيد، ضابط قوه قضاييه هستيد.
براي متهمان پرونده تشكيل مي دهيد و به دادگاه معرفي مي كنيد. لازمه اين مسووليت بي طرفي كامل سياسي و موضع يكسان در قبال فعالان و نهادهاي سياسي قانوني كشور است ولی شما همچنان از موضع جناح راست شرکت مجاهدين انقلاب اسلامي دهه شصت حرف مي زنيد. تمام مشكل ما با شما و امثال شما در سپاه همين هست. اگر حساب و كتابي در كار بود شما به خاطر همين اظهارنظرهاي شديدا حزبي و جناحي بايد از سپاه اخراج مي شديد يا حداقل بايد توبيخ مي شديد.
درباره من فرموده ايد «اگر كسي امروز آن را انكار مي كند مي خواهد بگويد من مخالف برخورد با منافقين بودم! البته ما خوشحال مي شويم كه امثال ايشان كه كمكي به انقلاب نكردند، صف خود را از انقلابيون جدا كنند ليكن بر خلاف ادعاي ايشان اتفاقا ايشان جزو بازجوهاي بند ٢٠٩ بودند حالا اگر پشيمان شده است اند مربوط به خودشان هست. » جناب سردار نجات سوابق من روشن است چيزي ندارم كه پنهان كنم يا از آن شرمنده باشم. به صراحت گفته ام با ورود مجاهدين خلق به فاز نظامي جزو آن بخش از اعضاي شرکت بودم كه براي مقابله با تروريسم كور و مبارزه با جنايات مجاهدين خلق به سپاه پيوستم.
خيلي روشن هم اعلام كرده ام كه اين همكاري كمتر از يكسال ادامه يافت و به علل متفاوت از جمله دستور امام مبني بر گزینش ميان فعاليت سياسي يا عضويت در ارگان هاي نظامي و نيز به علت مسائلي كه در طول اين مدت شاهد بودم به همكاري خود خاتمه دادم.
من البته مي توانم راجع به آن پرسشها بيشتر توضيح دهم ولی ترجيح مي دهم در شرايطي آن پرسشها مورد بحث و گفت وگو قرار گيرد كه فضايي متعادل بر جامعه حاكم باشد و جامعه بتواند قضاوت منصفانه اي راجع به آنها داشته باشد نه مانند شما و دوستان تان در خبرگزاري تسنيم است كه براي دستمالي حاضرند قيصريه اي را به اتش بكشند و به خاطر بازي هاي حقير سياسي حاضرند آشكارا اعلام كنند در دهه شصت در زندان هاي جمهوري اسلامي شكنجه رواج داشته هست. من كه از سوابق خود شرمنده نيستم به صراحت هم گفته ام […] مطمئن باشيد توضيحات بيشتر من راجع به آن گذشته موجب برطرف كامل ابهاماتي مي شود كه دوستان شما در داخل و خارج كشور اخيرا عليه من مطرح ساخته اند ولی قطعا اين توضيحات به صلاح شما و دوستان تان نخواهد بود بعد بهتر است بگذاريد دهانم بسته باشد.
فرموده ايد: «آقاي آرمين و بهزادنبوي نظرشان را راجع به خطوطي كه امام گفتند، مشخص كنند. براي مثال نظرشان را راجع به ١٠ سرفصل صحبت هاي امام از جمله بحث ولايت فقيه، نشريات و آزادي مطبوعات، تبعيت از رهبري، مساله فلسطين، رابطه با امريكا و… بگويند. شما كه مدعي هستيد ما روي ذهن آقاي راستي رفتيم، بياييد نظرتان را با خط امام مقايسه كنيد. وقتي از خط امام صحبت مي كنند به خاطر فريب مخاطب است و گرنه اينها تبعيتي از خط امام نداشتند.» جناب سردار زيبايي نژاد متاسفم كه بايد عرض كنم اين سخن شما بسيار عوامفريبانه است.
مگر مسائلي مانند رابطه و مذاكره يا قطع رابطه ومذاكره با امريكا جزو ثابتات و مباني انديشه سياسي امام است كه مخالفت يا موافقت با آن نشانه دوري و نزديكي به امام باشد؟ اينها مواضع سياسي هستند و براساس مصالح نظام بر مبناي تحليل مشخص از شرايط مي توانند تغيير كنند. امام روزي گفتند اگر جنگ بيست سال طول بكشد ما ايستاده ايم اگر امام پيش از پايان جنگ رحلت مي كرد آيا ادامه جنگ جزو مباني انديشه امام محسوب مي شد؟ امام روزي گفت رابطه ما با امريكا رابطه گرگ و ميش است مذاكره با امريكا ممكن نيست. ولی همين امام روزي ديگر كه همفكران شما در مجلس مي درخواست کردند وزير امور خارجه وقت را به خاطر مذاكرات مك فارلين استيضاح كنند به آنها نهيب زد و از دولت حمايت كرد.
مقام رهبري روزي گفتند كه هرگز اجازه مذاكره با امريكا را نمي دهند در شرايطي ديگر به دعوت اوباما براي مذاكره پاسخ مثبت دادند. اينگونه عوامانه سخن گفتن زيبنده يك سردار سپاه نيست. مورد نیاز است توجه داشته باشيد در چه مقامي نشسته ايد. حرمت اين مقام را حفظ كنيد. حرف زدن شما بايد با حرف زدن يك مداح تفاوت داشته باشد. از جمله سرفصل هايي كه برشمرده ايد آزادي مطبوعات هست. خوب ديدگاه بنده و دوستانم مشخص است ما به آزادي مطبوعات و احزاب معتقديم. واقعا مقصود شما چيست مي خواهيد بگوييد امام مخالف آزادي مطبوعات و آزادي بيان بوده است تا مخالفت ما با امام ثابت شود؟ شما و دوستان تان دل تان به حال امام نسوخته است.
شما امام را درخدمت اهداف و تثبيت عقايد خود مي خواهيد. ضد آزادي بيان و مطبوعات هستيد در سخنان امام باستانشناسي مي كنيد تا يك جمله عليه مطبوعات پيدا كنيد و با آن بهانه اي براي برخورد با مخالفين خود پيدا كنيد. ولی هيچ فكر كرده ايد با ارايه چنين صورت اي از امام به نسل جوان چه لطمه اي به سرمايه هاي معنوي اين ملت مي زنيد؟ جناب سردار زيبايي نژاد نيازي نيست به خود زحمت بدهيد با محك وصيت نامه امام عيار ما را بسنجيد. تكليف خود را با اين وصيت نامه روشن كنيد. به قول حافظ شيرازي
عيب رندان مكن اي زاهد پاكيزه سرشت/ كه گناه دگران بر تو نخواهند نوشت
من اگر خوبم اگر بد تو برو خود را باش/ هركسي آن درود سرانجام كار كه كشت
يكي از شاخص ترين محورهاي اين وصيتنامه منع اكيد نيروهاي نظامي از ورود به دسته بندي ها و مسابقه هاي سياسي هست. شما كه مدعي پيروي از امام هستيد و خود را مرجع تشخيص پيروي اين و آن از امام مي دانيد بفرماييد در طول اين سال ها حتي براي يك لحظه به اين نظر امام عمل كرده ايد؟ از همان وقت اختلافات درون شرکت كه امام گفته بود نيروهاي نظامي يا فعاليت سياسي را گزینش كنند يا شغل نظامي را ما بلافاصله تمكين كرديم ولی شما و دوستان تان كه عضو سپاه بوديد روابط تان را با شرکت مجاهدين انقلاب حفظ كرديد و درمقابل اعتراض ما گفتيد از آقاي راستي اجازه گرفتيد. راست مي گوييد براي ما جدا اين پرسش پيش آمده بود كه حدود اختيارات آقاي راستي در شرکت چقدر است.
اما علت طرح اين ابهام رفتارها و دستوراتي بود كه صريحا با مواضع و دستورات امام مغايرت داشت. ما مي گفتيم امام از حضور نيروهاي نظامي در احزاب سياسي منع كرده است و شما مي گفتيد آقاي راستي به ما اجازه داده است!!! […] همين مصاحبه شما هم عليه من و شرکت مجاهدين انقلاب اسلامي و حزب مشاركت و ورود به سناريوي غير اخلاقي كه خبرگزاري تسنيم عليه من و دوستانم به راه انداخته هست، مصداق اخير و نه آخرين مصداق دخالت هاي مستمر و آشكار شما در بازي هاي سياسي و مسابقه هاي گروهي و حزبي است.
جناب سردار زيبايي نژاد باكي ندارم كه به صراحت بگويم امروز مانند ۴۰ سال پيش نمي انديشم، بسياري از باورهاي من تغيير كرده هست. برخي تكميل شده است و از برخي فاصله گرفته ام. و اين تغيير و تكامل را يك حسن مي دانم و اعتقاد دارم ثبات و عدم تغيير در اين سال هاي پرفراز و نشيب و سراسر تجربه عيب و جمود و تقشر است.
چنين ثباتي ارزاني و شايسته شما. ولی تحولات فكري من در حوزه عقيده و انديشه مرهون زحمت تحقيق و آشنايي بيشتر با آموزه هاي قرآن كريم در طول اين سال ها هست. به عنوان يك باور پذيرفته ام نقض حقوق اساسي انسان ها نفي كرامت انسان و مخالفت صريح با اراده خداوند هست. تاكيدهاي مكرر قرآن بر اينكه مطلقيت تنها از آن خداست و هيچ مرجعيتي را در هيچ حوزه اي نبايد و نمي توان برتر از خداوند يا در كنار او نشاند مبناي من در ارزيابي هر نظريه و تئوري در حوزه سياست هست. به لطف تجارب ارزشمند اين سال ها و بازنگري در مسير گذشته و بررسي قصورها و تقصيرها و ارزيابي كرده ها و ناكرده ها قطعا ديدگاه هاي سياسي من دچار تحول شده است هست. به گمان من اگر كسي شرايط بحراني و آمارهاي وحشتناك موجود در حوزه هاي اقتصادي و اجتماعي و فرهنگي را ببيند و همچنان بر درستي رويكردها و رهيافت هايي كه به اين وضعيت انجاميده پايفشاري كند، بهره اي از عقل سليم نبرده است.
اما در طول اين مدت آن چه بيش از همه در نظرم ثابت مانده و بلكه تقويت شده است است التزام به مصالح كشور، ملت و نظام هست. فكر مي كنم التزام به مصالح كشور، منافع مردم اساسي ترين شاخصي است كه مي توان صداقت يك شهروند و فعال سياسي را بدان سنجيد. ولی آيا شما هم به همين ميزان به مصالح نظام و كشور ملتزم هستيد؟ آيا مورد نیاز است نمونه هاي آشكار نقض مصالح و منافع كشور و ضديت آشكار با خواست و اراده جامعه را در مواضع و کارها شما و دوستان تان و نتايج زيانبار آنها را بيان كنم؟ اگر واقعا ظرفيت شنيدن داريد بسم الله.
سخن آخر اينكه بيش از شش دهه از عمر من گذشته هست، ديگر چندان رغبت و انگيزه اي براي تحرك سياسي ندارم. اگر كاري از دست مان برمي آمده در طول اين مدت كرده ايم و اگر كاري نتوانسته ايم بكنيم بعد از اين هم نخواهيم توانست كرد.
جوانان ما هم خواهان بازنشسته شدن ما و ميدان دادن به جوان ترها هستند. چيزي نخواهد گذشت كه بعد از آقاي راستي نوبت من و شما مي رسد. در وقت اندك باقيمانده بهتر است به جاي تكرار كوتاهي ها و ستم هايي كه در حق اين و آن داشته ايم به فكر طلب غفران از درگاه الهي باشيم. من يقين دارم در محضر الهي كسي قادر نخواهد بود مسووليت اعمال ما را بر عهده بگيرد. به دوستان تان در خبرگزاري تسنيم نصيحت كنيد با ادامه اين بازي زشت بيش از اين موجب زحمت ما نشوند.
با پوزش از تصديع، محسن آرمين
سابقه
چندي پيش سردار نجات قائم مقام شرکت اطلاعات سپاه در مصاحبه اي با خبرگزاري تسنيم به ذكر نكاتي در خصوص سابقه شرکت مجاهدين انقلاب اسلامي پرداخت. بخش هايي از اين مصاحبه در ادامه مي آيد:
اعضاي چپ شرکت در حدود وظايف آقاي راستي در شرکت تشكيك كردند و گفتند ايشان نماينده است و نماينده بايد تنها نظارت كند و حق دخالت در امور شرکت را ندارد. آقاي راستي ولي نظرش اين بود كه وظيفه من اين است كه اگر جايي ديدم انحرافي ايجاد شد، جلوي آن را بگيرم و به عنوان نمونه چنين كاري را انجام بدهيد و چنان كاري را انجام ندهيد. اين عنوان باعث شد، بهزاد نبوي در يكي از جلساتي كه هيات دولت خدمت امام مي رسيد روي نحوه حضور آيت الله راستي مطالبي خدمت امام ارايه كند.
شخصي مانند آرمين هيچگاه تفكراتش از شريعتي و جريان روشنفكري ليبرال فاصله نگرفت. البته عقيده خود را خيلي اصلاح كرد. به عنوان نمونه خيلي از مباني فكري و مطالعاتي شهيد مطهري را پذيرفته بود ولي اعتقاد من راجع به اين گروه از اعضا اين است كه اينها نتوانستند از مباني روشنفكري ليبرالي فاصله بگيرند. همانطور كه ايراد مجاهدين خلق اين بود كه خود را مفسر قرآن مي دانستند و خودشان را فقيه مي دانستند ولي سواد تخصصي آن را نداشتند.
شما وقتي هفته نامه «عصر ما» (ارگان شرکت منحله مجاهدين انقلاب) را از وقت تاسيس در سال ٧١ تا وقت بسته شدنش مي خوانيد به راحتي درك مي كنيد كه محتواي اصلي آن مباني ليبرال دموكراسي و عدم اعتقاد به ولايت فقيه و عدم اعتقاد به حكومت ديني هست. دقيقا مشكلي كه ما با حزب مشاركت داشتيم در همين مباني بود. حزب مشاركت دقيقا مشابه با شرکت مجاهدين انقلاب اسلامي مباني ولايت فقيه را قبول نداشت. ما حرف مان با آنها اين نيست كه آقاي راستي را قبول نداشتند كه نداشتند؛ مشكل ما با آنها اين است كه اينها مباني امام و حوزه را قبول نداشتند.
اينها تا آخرين لحظه كه آقاي راستي با جريانات انحرافي برخورد داشتند، با آقاي راستي مخالفت مي كردند. ايشان با جريان ميرحسين موسوي از ابتدا مخالف بود. در وقت رياست جمهوري آقاي هاشمي با برخي از تصميمات او كه منجر به تساهل فرهنگي مي شد، مخالف بود. با دولت آقاي خاتمي به خاطر اينكه اينها در مباحث فرهنگي مشي ليبرال دموكراسي را رواج مي دادند، مخالف بودند. بنابراين معلوم مي شود كه ايشان صاحب بصيرتي است كه اين انحرافات را به خوبي درك مي كرده و در برابر آنها موضع گيري مي كرده است.
آقاي آرمين و بهزاد نبوي نظرشان را راجع به خطوطي كه امام گفتند، مشخص كنند. براي مثال نظرشان را راجع به ١٠ سرفصل صحبت هاي امام از جمله بحث ولايت فقيه، نشريات و آزادي مطبوعات، تبعيت از رهبري، مساله فلسطين، رابطه با امريكا و… بگويند.
شما كه مدعي هستيد ما روي ذهن آقاي راستي رفتيم، بياييد نظرتان را با خط امام مقايسه كنيد. وقتي از خط امام صحبت مي كنند به خاطر فريب مخاطب است و گرنه اينها تبعيتي از خط امام نداشتند. خط امام در وصيتنامه سياسي حضرت امام مشخص هست. بيايند در مورد تك تك سرفصل هاي اين وصيتنامه موضع خود را مشخص كنند تا معلوم شود چقدر با امام و خط امام، فاصله دارند.
كسي كه در بند ٢٠٩ بوده، افتخار است چراكه با گروهكي ها و تروريست ها برخورد كرده هست. اگر كسي امروز آن را انكار مي كند، مي خواهد بگويد من مخالف برخورد با منافقين بودم! البته ما خوشحال مي شويم كه امثال ايشان كه كمكي به انقلاب نكردند، صف خود را از انقلابيون جدا كنند ليكن بر خلاف ادعاي ايشان اتفاقا ايشان جزو بازجوهاي بند ٢٠٩ بودند حالا اگر پشيمان شده است اند مربوط به خودشان است.
اخبار سیاسی – اعتماد
واژه های کلیدی: سياسي | انقلاب | اخبار سیاسی و اجتماعی
دانلود فایل ها
توجه: ممکن است تمام لینک های دانلود به دستور مقام قضایی حذف شده باشد...
